Η δυστυχία να είσαι μαθητής

Η κόλλα του παρακάτω μαθητή (ή μαθήτριας) είναι από αυτές τις καταστάσεις που δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις. Εντόπισα την εικόνα στο buzz του Eleftherios Kosmas με αρχική πηγή το sapioi.gr .

Μου θύμισε ένα ντοκιμαντέρ που έβλεπα τις προάλλες με τίτλο "Έρευνα - Η δυστυχία να είσαι μαθητής" http://www.youtube.com/watch?v=RtcAPxh-NQs Πρόκειται για δημοσιογραφική έρευνα που συγκρίνει το εκπαιδευτικό σύστημα εδώ και στο Ελσίνκι. Ειλικρινά, δεν άντεξα να δω όλα τα video. Γύρω στη μέση της ώρας ήθελα να πάρω εισιτήριο να φύγω από τη χώρα. Λυγίζεις όταν βλέπεις μπροστά σου να ξετυλίγεται ολόκληρη η μέρα ενός μαθητή στο Ελσίνκι και η μέρα μιας μαθήτριας της Γ' λυκείου. Άλλο να το ακούς και άλλο να το βλέπεις. Να βλέπεις δέκα και δώδεκα ώρες τους μαθητές καθηλωμένους στην ίδια καρέκλα (!) σε σχολείο-φροντιστήριο. Και να βλέπεις τους ίδιους μαθητές, στην ίδια αίθουσα να ακούν κάθε μέρα βαρετές μονότονες διαλέξεις τις οποίες θα πρέπει να αποστηθίσουν.

Και γιατί; Γιατί τόση εξετασιομανία; Για να κερδίσουμε μια θέση στο Πανεπιστήμιο, ενός εκπαιδ. συστήματος που κατέχει 28η θέση στην Ευρώπη. Και ο χαλαρός μαθητής στο Ελσίνκι να "κυκλοφορεί" όλη μέρα στο σχολείο, να ξεκινάει τη μέρα του με χορό, να έχει μόνο άλλες 4 ώρες μάθημα, να μαθαίνει παίζοντας με διάφορες εργασίες, να μην έχει αποστήθιση για το σπίτι και να απολαμβάνει - κυριολεκτικά να απολαμβάνει - την... 1η θέση στην Ε.Ε.! (σύμφωνα με τις αξιολογήσεις του ΟΑΣΑ).