Ελλάδα: ο χώρος της δοκιμασίας

Ελλάδα: ο χώρος της δοκιμασίας

"...Γιατι ας το παραδεχτουμε οι ελληνες νεοι ειναι οι πλεον προνομιουχοι της ευρωπης, παρολα τα 700 το μηνα, οι μεταφορες πορων εντος οικογενειας ειναι τεραστιες και σε συνδυασμο με την ιδιοκατοικιση υπαρχει ενας κρυφος πλουτος αδιανοητος σε αλλες χωρες. Και να μην αναφερω για τους μαθητες και τους δασκαλους"

Τμήμα από ανώνυμο σχόλιο στο άρθρο "Οι "βολικοί εχθροί" της δημοκρατίας και τα μυωπικά δημοκρατικά αντανακλαστικά" - Homo Sapiens

Το παραπάνω σχόλιο μου τράβηξε το μάτι. Γνωρίζω ότι εκφράζει μια μερίδα κόσμου και με προβληματίζει. Από που προκύπτει ότι οι ελληνες νεοι ειναι οι πλεον προνομιουχοι της ευρωπης; Επειδή κάποιος κληρονομεί ένα αμπελοχώραφο στα κιούρκα είναι προνομιούχος; Επειδή ο θεσμός της οικογένειας δεν στέλνει νέους/γέρους στα παγκάκια και στην ζητιανιά; Γι' αυτό είμαστε προνομιούχοι;

Προνομιούχος είναι ο νέος που μπορεί να αποκτήσει πιο εύκολα ανταγωνιστικά προσόντα. Προνομιούχος είναι αυτός που έχει την ευκαιρία να κάνει το ταλέντο του επάγγελμα και σε όλη του τη ζωή να διαπρέψει σε αυτό που αγαπάει. Προνομιούχος είναι αυτός που ζει σε μια παραγωγική οικονομία με την ασφάλεια ότι έχει κοινωνικούς θεσμούς να τον υποστηρίζουν, Υγεία, Δικαιοσύνη κλπ.

Ο μόνος λόγος που οι νέοι σήμερα στην Ελλάδα είναι κάπως προνομιούχοι είναι επειδή διαθέτουν στα χέρια τους τεχνολογία. Έτσι μέσω διαδικτύου μπορούμε να ξεστραβωθούμε, να διαβάσουμε ξένα συγγράμματα, να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να πάμε στο εξωτερικό να ζήσουμε σαν άνθρωποι.

Όσοι μείνουμε δίνουμε καθημερινή μάχη για το αυτονόητο. Ο Έλληνας δεν ήταν κλέφτης ούτε λαμόγιο αλλά έγινε επειδή ο νομοθέτης έχει φτιάξει ένα τερατούργημα που σε υποχρεώνει να παρανομήσεις. Κλείνει στο νέο όλες τις πόρτες προόδου και ευημερίας υποτιμώντας την νοημοσύνη του. Εξαρτάται πλέον από τις ηθικές του αξίες του καθενός το πως αντισταθεί στους πειρασμούς:

• Να βγει στους δρόμους να σπάσει τζαμαρίες;
• Να γίνει και αυτός λαμόγιο;
• Να πάει σε κανένα κόμμα να "χωθεί";
• Να λαδώσει ή να λαδωθεί;

Η Ελλάδα για τον νέο είναι το μέρος της δοκιμασίας και όχι της ευημερίας. Μερικοί έχουν την ψυχραιμία να αντιμετωπίζουν τις δοκιμασίες με ωριμότητα.

Πολλοί όμως όχι.